Pas op, dit is de live database! om QSK goed te kunnen testen is deze omgeving op live aangesloten.
Ik werk als bedrijfsmaatschappelijk werker in Den Haag. Het is een multicultureel bedrijf dat zich bezighoudt met het schoonhouden van de straten. Bij het bedrijf werken mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt.
Ik help medewerkers bij het oplossen van persoonlijke problemen. De medewerkers komen met spoedeisende -, financiële -, sociale -, psychische - en maatschappelijke vragen naar mij toe.
Een onderdeel van mijn werk is het nazorg geven aan medewerkers die al uit dienst zijn. Ik geef tevens hulp aan het hele gezin van de medewerker, als het probleem voor de medewerker een te grote psychische druk geeft om zijn werk goed uit te kunnen voeren.
Ik werkte eerst als hoofd personeelszaken in een soortgelijk bedrijf. Toen moest ik waarschuwende brieven aan medewerkers schrijven. Tegelijk zag ik ook dat het vaak niet goed op het werk ging, vanwege persoonlijke problemen van die medewerkers. Ik begon dit toen op te pakken.
Ik ga met een glimlach naar huis als een medewerker bijvoorbeeld niet weet hoe hij een financieel probleem moet aanpakken en we lossen dit samen binnen 1 à 2 uur op. De medewerker loopt dan met een grote glimlach op zijn gezicht mijn kantoor uit.
Het moeilijkste binnen dit werk vind ik als een medewerker te makkelijk is, zelf niets wil doen en alles aan mij wil overlaten. Dan moet ik grenzen stellen, om zo de medewerker te stimuleren zelf aan de gang te gaan.
Je moet een mensenliefhebber zijn. Ook moet je grenzen kunnen stellen, want iemand zelfredzaam maken is je hoogste doel!
Dit is sociaal werk en daardoor denken mensen soms dat ik (te) makkelijk ben met de medewerkers. Omdat ik geheimhoudingsplicht heb, kan ik niet met mijn collega’s van het management delen wat binnen de gesprekken wordt gezegd. Je kunt dan niet aangeven hoe je wel degelijk grenzen stelt en probeert de medewerker te activeren tot zelfredzaamheid.
Een ander vooroordeel over dit werk is dat de medewerkers te makkelijk naar mij toe zouden komen. Maar het is juist vaak andersom: de medewerkers komen pas laat met een hulpvraag omdat zij zich schamen. De problemen zijn dan vaak al heel groot.
Ik heb een éénjarige post-HBO opleiding Bedrijfsmaatschappelijk Werk gedaan. Ook worden door de beroepsverenigingen regelmatig congressen georganiseerd, waar je veel kunt leren. Verder heb ik regelmatig overleg met collega’s.
Deze groep mensen zal altijd blijven bestaan en daarmee ook de noodzaak voor onze maatschappelijke hulpverlening.
Mensen helpen een goed bestaan te hebben is prachtig en zeer dankbaar werk.